SYNDROM OSZUSTA JAK WALCZYĆ Z NISKIM POCZUCIEM WARTOŚCI?

 

Dziś temat życzenie. Problem przestawię na przykładzie Marzeny. Marzena ma 42 lat i pracuje w międzynawowym koncernie jako marketing specjalista. W pracy jest ceniona a produkt którym się zajmuje – znany szampon do włosów dzięki jej pracy i reklamie świetnie się sprzedaje. Jednak Marzena nie wierzy w siebie. Często mówi, że to szczęśliwy zbieg okoliczności, że dostała pracę w tak renomowanej firmie i to prawdziwe szczęście że jeszcze tej pracy nie straciła.  Ostatnio miała przed dyrektorem i przed całym zespołem prezentację wyników sprzedaży. Całą noc nie spała, potem denerwowała się jak na egzaminie maturalnym. Dyrektor ocenił dobrze prezentację ale Marzena stwierdziła że ona miała dziś szczęście a to nie jej zasługa tylko dobrze przygotowanym materiałom do prezentacji.  Problem Marzeny że nie umie przyjmować pochwał, dobrych słów i nie wierzy w komplementy dotyczącej jej samej, Często ma sen, gdzie ona jest na scenie, obok dyrektor i wszyscy pracownicy a ona nie może powiedzieć żadnego sensownego zdania. A potem słyszy jak mówią inni, że ona nie nadaje się na to stanowisko i należy ją szybko zastąpić kimś bardziej kompetentnym. Budzi się niewyspana i zestresowana bo przecież sen może się spełnić….

Marzena jak dostała podwyżkę była przekonana że to pomyłka i poszła do dyrektora zapytać czy przypadkiem nie doszło do nieporozumienia,. Gdy ten zaprzeczył to Marzena stwierdziła, że wyniki sprzedaży powinny być lepsze i ona mogłaby więcej pracować.

JAK WALCZYĆ Z SYNDROMEM OSZUSTA?

Po pierwsze, wiele osób ma tzw. syndrom oszusta.  Mimo że pracy doceniają jej osiągnięcia, te osoby wątpią w siebie, są przekonane, że ktoś inny bardziej zasługuje na podwyżkę czy pochwałę ze strony szefa.

Po drugie, wiele wybitnych osób cierpi na syndrom oszusta. Przykładem jest wspaniała aktorka Jodie Foster znana z filmów „ Taksówkarz”, Oskarżona” po otrzymaniu nagrody Oscara była przekonana, że to pomyłka bo przecież inna aktorka Meryl Streep jest lepszą aktorką.

Po trzecie, jest korelacja między a perfekcjonizmem. Opisywana wyżej Marzena nigdy nie jest zadowolona ze swojej pracy, zawsze uważa, że można coś lepiej zrobić i jest przekonana, że ktoś inny zrobiłby to tak jak należy. Jest zła na siebie że nie wykonała swojego zadania tak jak sobie założyła. Paradoksalnie jej szef i współpracownicy są zadowoleni z jej pracy a ona stale od siebie wymaga więcej i więcej.

Po czwarte, często ludzie o niskim poczuciu wartości cierpią na syndrom oszusta. Mimo, że mają ukończone studia, wysokie kompetencje, doświadczenie, akceptacje przełożonych nie wierzą, że ich praca jest wartościowa, dobrze wykonana Korzenie niskiego poczucia wartości może mieć podłoże w dzieciństwie gdzie rodzice lub jeden z rodziców stale krytykowali dziecko lub często mówili, że np.” stać ciebie na więcej”, „ dlaczego nie lepsza ocena, przecież jesteś zdolna”.

Po piąte, warto pamiętać,że syndrom oszusta jest niekorzystny dla osoby, która niego cierpi. Przez stałe kwestionowanie siebie i swojej pracy, pewność siebie spada, mogą pojawiać się choroby o podłożu psychosomatycznym. A i otoczenie może zacząć wierzyć, że naprawdę nie wykonałeś czy nie wykonałaś tej pracy dobrze skoro tak głośno i bardzo siebie krytykujesz….

 Na ten temat jeszcze napiszę.

Dziękuję za to, że czytacie mój blog i za to, że piszecie do mnie emaile

Jeśli masz problem, warto do mnie napisać dobrycoach@wp.pl