JAK PRZESTAĆ SIĘ BAĆ WOJNY LUB JAK MNIEJ SIĘ BAĆ WOJNY?

 

Dziś temat na specjalne życzenie Czytelniczki.

Anna ma 30 lat i mieszka ze swoją mamą i mężem w Warszawie. Anna zajmuje się w pracy finansami.

Anna od początku wojny na Ukrainie bardzo się boi. Razem z mamą oglądają wiadomości i rozważają co zrobią jak w Polsce będzie jak na Ukrainie. A one przecież nie mają nic ani oszczędności ani żadnego planu na taką sytuację.

Ostatnio zrobiły większe zakupy – zapasy ale to nie dało im poczucia spokoju. Cały czas myślą o wojnie i widzą, że nie dadzą sobie rady…. Anna i jej mama cierpią na bezsenność i rozważają pójście do lekarza po silne leki na uspokojenie. Jak rozmawiają z sąsiadką to ona negatywne wizje przyszłości. Anna i jej mama są załamane i smutne i odczują duży lęk i bezradność.

Jak zmniejszyć lęk przed wojną?

Po pierwsze, pracować nad tzw. poczuciem sprawczości. To pomaga przezwyciężyć wiele trudnych sytuacji. Tutaj przyda się  pomoc coacha aby dopasował metodę do Osoby i sprawić, że niezależnie od zewnętrznych warunków osoba będzie działać aby rozwiązywać problemy związane z tą trudną sytuacją.

Po drugie, pamiętać jak działają media i ich sposób przekazywania informacji o np. tragediach, wojnie itp.  Model zaczerpnięty z amerykańskiej stacji CNN w którym jedno ważne wydarzenie rozpatruje się pod wieloma aspektami  natomiast inne informacje albo pomija się lub traktuje w sposób marginalny. Opisywana wyżej Anna i jej mama po pracy oglądają  3- 4 godziny relacje z wojny. Przy takim natężeniu informacji rośnie poczucie zagrożenia, lęk i poczucie bezradności. Nie chodzi jednak aby całkowicie odciąć się od informacji ale o to aby  dowiadywać się o tym co się wydarzyło w bezpieczny sposób dla psychiki czyli np. 15 minut przeznaczyć na czytanie gazety lub obiektywnego serwisu informacyjnego w sieci.

Po trzecie, warto przestać martwić się na zapas. Są sytuacje na które nie mamy wpływu. Nikt nie wie jaką będzie przyszłość.  Najczęściej obrazy przyszłości w naszych głowach nie uwzględniają naszych wewnętrznych zasobów ani tego, że ktoś może pomóc w trudnej sytuacji. W tych wyobrażeniach co się zdarzy najczęściej człowiek jest sam, bezradny, pozbawiony jakichkolwiek szans na zmianę. Warto przestać się straszyć samego  tymi negatywnymi wyobrażeniami.

Po czwarte, zacząć o siebie dbać szczególnie o swoją psychikę, spotykać się z ludźmi, których lubimy i dobrze się czujemy, sprawiać sobie małe przyjemności, czytać pozytywne treści, słuchać muzyki, która wprowadza nas w dobry nastrój.

Po piąte, pomagać w ramach swoich możliwości, nie każdy z nas może  zaprosić uchodźca do swojego domu ale może inaczej pomóc – finansowo, zrobić zakupy dla nich lub nawet zostać woluntariuszem.

Dziękuję bardzo że czytacie mój blog.

 Jeśli masz problem wystarczy napisać a pomogę dobrycoach@wp.pl

JAK WYTRZYMAĆ Z PERFEKCJONISTKĄ. JAK WYTRZYMAĆ Z PERFEKCJONISTĄ?

 

Dziś temat na życzenie Czytelnika bloga.

Problem opisze na przykładzie Jacka – młodego menadżera,.

Jacek ma 31 lat i  ma żonę która jest perfekcjonistką.  Ona stale go krytykuje, że on wolno wszystko robi a Marta umie w ciągu 1 godziny i posprzątać i coś ugotować i jeszcze odpisać na służbowe emaile.

Jacek zauważył, że żona coraz częściej na niego krzyczy a jak on coś zrobi to zawsze jest nie tak, a to za wolno a to niedokładnie a to on nie ma pojęcia o np. sprzątaniu łazienki.

Marta krzyczy też na syna, który dobrze się uczy ale Marta uważa, że on powinien być najlepszy w klasie, musi znać angielski i niemiecki. Nie rozumie, że syn potrzebuje też spotkać się z kolegą czy pograć w grę komputerową. Ma się uczyć i przynosić najlepsze oceny bo ona nie po to ciężko pracuje i zapewnia mu korepetycje aby on tracił czas na leniuchowanie lub niepotrzebne spotkania z rówieśnikami

Po pierwsze, zrozumieć dlaczego bliska osoba jest perfekcjonistą?

Przyczyn tego stanu może być wiele.

Psycholog kliniczny prof. Simon Sherry z Dalhousie University (Halifax, Kanada) oraz dr Martin M. Smith z York St John University (York, Wielka Brytania) stwierdzą, że często przyczyną perfekcjonizmu jest niskie poczucie wartości i związane z tym  poczucie, że jest się nigdy dość dobrym.

Po drugie, rozmowa. Niestety nieskuteczne są stwierdzenia np. "Nie każdy jest taki jak "Ty, mam dosyć Twoich wymagań, tak nie da się żyć".

Nie ma też idealnego schematu jak rozmawiać  z taką osobą. W przypadku opisywanej Marty dopasowałam sposób komunikowania się do jej osobowości i jej przekonań.

Po trzecie,  perfekcjonizm jest przez wielu przełożonych doceniany i przez to perfekcjoniści nie widzą w sobie żadnego problemu

Po czwarte, często za perfekcjonizmem kryją się szkodliwe przekonania np. Musze pracować na 100% bo inaczej nic nie jestem warta.  Muszę wykonać każde zadanie super.  Jeśli inni nie pracują wydajnie ja muszę te straty nadrobić.

Po  piąte, warto perfekcjonistę wspierać gdy popełni jakiś błąd. Wtedy ona przeżywa ogromny stres związany z obawą, że zawiedzie siebie i innych.

Po szóste, dbać o siebie. Partnerzy lub Partnerki perfekcjonistów odczuwają presję aby lepiej pracować aby lepiej wykonywać obowiązki domowe. Życie z taką osobą może spowodować obniżenie poczucia wartości oraz stały stres związany z ciągłym niezadowoleniem partnerki lub partnera. Stąd czasem  potrzebny jest coach aby zmienić tą toksyczną sytuację.

Dziękuję pięknie, że czytacie mojego bloga.

JEŚLI POTRZEBUJESZ POMOCY WYSTARCZY NAPISAĆ DO MNIE EMAIL DOBRYCOACH@WP.PL